Μήπως ήρθε η ώρα για έναν νέο ορισμό των τοπικών ειδήσεων;

(apn Φωτογραφία/Eckehard Schulz)

Ο Christopher Ali έχει περάσει πολύ χρόνο σκεπτόμενος το μέλλον των τοπικών ειδήσεων.

Ο Άλι, επίκουρος καθηγητής σπουδών μέσων στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, είναι συνεργάτης στο Κέντρο Ρυμούλκησης Ψηφιακής Δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, ο οποίος έχει σχεδόν τελειώσει με μια αναφορά για το μέλλον των μικρών εφημερίδων με συν-συγγραφέα Damian Radcliffe.

Είναι επίσης ο συγγραφέας ενός νέου βιβλίου, «Τοπικισμός ΜΜΕ: Οι Πολιτικές του Τόπου». Το βιβλίο, από το University of Illinois Press, ρίχνει μια ματιά στο τι σημαίνει να είσαι ντόπιος σε έναν όλο και πιο παγκόσμιο κόσμο.

Ο Ali μίλησε με τον Poynter μέσω email για το γιατί πρέπει να νοιαζόμαστε για τη ρύθμιση, τι σημαίνει τοπικό σήμερα και τι μπορούμε να μάθουμε από την άλλη έρευνά του.

Η ρύθμιση και η πολιτική σίγουρα δεν είναι τα πιο σέξι πράγματα για να γράψεις ένα βιβλίο. Γιατί να νοιάζονται οι άνθρωποι για αυτό; Πώς τους επηρεάζει;

Αυτό είναι κάτι που αντιμετωπίζω συχνά με το μάθημά μου για την Πολιτική και Νομική στα ΜΜΕ στο (Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια): πώς να κάνετε την πολιτική των μέσων σέξι. Η καλύτερη απάντησή μου είναι να παραφράσω έναν πρώην πρόεδρο της FCC, τον Νίκολας Τζόνσον. Ο Τζόνσον είπε ότι ανεξάρτητα από το ποια είναι η πρώτη σας πολιτική προτεραιότητα - τα δικαιώματα των γυναικών, το περιβάλλον, η άμυνα - δεν θα επιτύχετε τους στόχους σας χωρίς την πολιτική των μέσων ενημέρωσης.

Είναι μέσω των μέσων ενημέρωσης που επικοινωνούν άλλοι μηχανισμοί πολιτικής. Θα μου άρεσε αν μια μέρα η πολιτική των μέσων ενημέρωσης θεωρούνταν ισοδύναμη με άλλους κλάδους πολιτικής. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ωστόσο, ρίξτε μια ματιά στις ατάκες του John Oliver δικτυακή ουδετερότητα ή το μέλλον της τοπικής δημοσιογραφίας ! Αν αυτό δεν είναι σέξι, τότε δεν ξέρω τι είναι.

Τι εννοείς τοπικισμός;

Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση, επειδή ο τοπικισμός είναι ένας όρος που ορίζεται ανεπαρκώς στους κανονισμούς στις τρεις χώρες που απαρτίζουν το βιβλίο μου. Τουλάχιστον, παραδοσιακά πιστεύεται ότι ο τοπικισμός σημαίνει την απαίτηση οι τοπικοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς —τόσο οι τηλεοπτικοί όσο και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί— να αντικατοπτρίζουν τις κοινότητές τους μέσω τοπικών υπαλλήλων, τοπικών ειδήσεων και παρουσίας και επένδυσης στην κοινότητα. Στο βιβλίο μου, ωστόσο, θέλω να μας ωθήσω να σκεφτούμε ότι ο τοπικισμός πρέπει να αφορά πάντα μια συγκεκριμένη γεωγραφική οντότητα — μια πόλη, μια κωμόπολη ή ένα χωριό.

Ενώ ο τοπικισμός πρέπει πάντα να συνδέεται με μέρη, πρέπει να θυμόμαστε ότι η τεχνολογία, ειδικά οι εκπομπές, ποτέ δεν σεβάστηκαν τα όρια των πόλεων. Για παράδειγμα, μεγαλώνοντας στο Γουίνιπεγκ (100 μίλια από τα σύνορα των ΗΠΑ) θα μπορούσαμε να λαμβάνουμε τηλεοπτικά κανάλια από τη Βόρεια Ντακότα.

Έχοντας αυτό κατά νου, ρωτάω στο βιβλίο μου τι συμβαίνει με τις έννοιες του «τοπικού» ή του «τοπικισμού» όταν είμαστε πολύ πιο κινητικοί από ό,τι ήμασταν.

Επιπλέον, τι συμβαίνει με τον τοπικισμό όταν συνυπολογίζουμε κοινότητες όπως εθνογλωσσικές ομάδες. Μπορούν τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης στο Κεμπέκ, για παράδειγμα, να θεωρηθούν τοπικά;

Είναι τοπικά τα νέα για το Μεξικό σε έναν Μεξικανό κάτοικο του Λος Άντζελες; Τέλος, πρέπει πραγματικά να αναρωτηθούμε πώς αναδιαμορφώνεται ο τοπικισμός στην πολιτική των μέσων ενημέρωσης σε μια εποχή ψηφιακών μέσων. Ο τοπικισμός παλαιότερα αφορούσε αποκλειστικά τη μετάδοση, αλλά παρακολουθούμε όλο και λιγότερο συμβατική τηλεόραση. Αυτό θέτει το ερώτημα: πώς πρέπει να συμβαδίζει η νομοθεσία με τον τρόπο που καταναλώνουμε τα τοπικά μέσα ενημέρωσης; Είναι πλέον σχετικό; (Ειδοποίηση spoiler: Υποστηρίζω ότι είναι πιο επίκαιρο τώρα από ποτέ!)

Υποστηρίζω ότι αυτά τα ερωτήματα έχουν σοβαρές επιπτώσεις στον τρόπο με τον οποίο ρυθμίζαμε τα τοπικά μέσα ενημέρωσης και πώς αξιολογούμε τις τοπικές ειδήσεις, αλλά οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει ακόμη να τα εξετάσουν σε βάθος.

Πώς ταιριάζει η ρύθμιση σε όλα αυτά;

Ένα πράγμα που υποστηρίζω στο βιβλίο μου είναι ότι οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να θέσουν σοβαρά το ερώτημα: Είναι οι τοπικές ειδήσεις τόσο σημαντικές για την κοινωνία μας που θα πρέπει να παρέχονται ανεξάρτητα από το πόσοι άνθρωποι τις καταναλώνουν; Πρέπει να βάλουμε τις τοπικές ειδήσεις στο ίδιο επίπεδο με τα μουσεία, για παράδειγμα, που λέμε ότι έχουν σημαντικά κοινωνικά οφέλη; Υποστηρίζω μια ανανεωμένη αποστολή στην οποία οι ρυθμιστικές αρχές διασφαλίζουν ότι έχουμε πρόσβαση στις ειδήσεις και τις πληροφορίες που είναι τόσο ζωτικής σημασίας για την τοπική ζωή.

Επιπλέον, παρά το γεγονός ότι ζούμε σε μια εποχή νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, που προωθεί την απορρύθμιση και την ελεύθερη αγορά, οι ρυθμιστικές αρχές συνεχίζουν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Στον Καναδά, για παράδειγμα, η ρυθμιστική αρχή επικοινωνιών — η καναδική Επιτροπή Ραδιοτηλεόρασης και Τηλεπικοινωνιών (CRTC) — υπαγορεύει πόσες τοπικές ειδήσεις χρειάζεται να μεταδίδει ένας τηλεοπτικός σταθμός την εβδομάδα.

Εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών (FCC) δεν μπορεί να επιβάλει ποσοστώσεις προγραμματισμού, καθώς θα παραβίαζε τα δικαιώματα της Πρώτης Τροποποίησης των ραδιοτηλεοπτικών φορέων. Ωστόσο, υπαγορεύει πόσους σταθμούς μπορεί να έχει μια εταιρεία σε μια ενιαία τοποθεσία, διασφαλίζοντας την ποικιλομορφία των τοπικών φωνών.

Τι πρέπει να αλλάξει;

Μερικά πράγματα πρέπει να αλλάξουν εάν είμαστε πραγματικά σοβαροί για τα τοπικά μέσα ενημέρωσης στον 21ο αιώνα. Πρώτα και κύρια, πρέπει να έχουμε μια πιο περιεκτική συζήτηση για το θέμα των τοπικών μέσων ενημέρωσης. Αυτήν τη στιγμή, η συζήτηση, αν γίνει καθόλου, φαίνεται να περιορίζεται στους μεγάλους παίκτες του κλάδου όπως η Comcast ή η Εθνική Ένωση Ραδιοτηλεοπτικών Υπηρεσιών.

Οι δημόσιοι και κοινοτικοί οργανισμοί μέσων ενημέρωσης σίγουρα μένουν εκτός, όπως και οι αυτόχθονες και εθνογλωσσικοί οργανισμοί μέσων ενημέρωσης (όπως το Telemundo ή το Univision). Πρέπει να διευρύνουμε ποιος έχει θέση στο τραπέζι και ποιος θεωρείται παράγοντας πολιτικής.

Δεύτερον, πρέπει να σκεφτούμε πολύ καλά τι σημαίνει να είσαι τοπικός στην ψηφιακή εποχή και τις τεχνολογίες επικοινωνίας που παρέχουν τοπικά μέσα. Η Ofcom - η ρυθμιστική αρχή επικοινωνιών του Ηνωμένου Βασιλείου - ήταν στην πραγματικότητα στην πρώτη γραμμή αυτής της συνομιλίας. Το 2006, για παράδειγμα, κυκλοφόρησε μια έκθεση με την ονομασία «Digital Local» που περιέγραφε τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους οι κοινότητες σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσαν να επωφεληθούν από μια σειρά από διαφορετικές πλατφόρμες για τοπικές ειδήσεις — από κοινοτικό ραδιόφωνο, δορυφόρο, εκπομπή και ευρυζωνική σύνδεση.

Τρίτον, πρέπει να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο χρηματοδοτούμε και υποστηρίζουμε τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, ειδικά τις τοπικές ειδήσεις. Αν είναι τόσο σημαντικό όσο το λέμε, και εννοώ το κοινό, τη βιομηχανία και την κυβέρνηση, τότε δεν κάνουμε κακή δουλειά για να το υποστηρίξουμε.

Στο βιβλίο μου, προσφέρω μια σειρά από προτάσεις, όπως η εξέταση του πακέτου απτών πλεονεκτημάτων του Καναδά. Αυτό απαιτεί όταν δύο εταιρείες πολυμέσων συγχωνεύονται (κάτι που συμβαίνει με ανησυχητικούς ρυθμούς αυτές τις μέρες), ένα ποσοστό της αξίας της συγχώνευσης να πηγαίνει στο Canadian Media Fund, το οποίο υποστηρίζει τα καναδικά μέσα ενημέρωσης. Γιατί δεν μπορούμε να έχουμε ένα παρόμοιο ταμείο για τις τοπικές ειδήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες; Αυτό είναι ένα ερώτημα που θέτω στο τέλος του βιβλίου μου.

Στις ΗΠΑ, ο Ελεύθερος Τύπος - μια ομάδα δημοσίου συμφέροντος - ήταν στην πρώτη γραμμή της υποστήριξής του για ένα μέρος των εσόδων που προέρχονται από τη δημοπρασία του φάσματος να χρησιμοποιείται για την υποστήριξη των τοπικών μέσων ενημέρωσης. Συμφωνώ ολόψυχα με αυτό.

Τέλος, όσον αφορά την πολιτική, πιστεύω ακράδαντα ότι χρειαζόμαστε ένα ενιαίο και ολοκληρωμένο πλαίσιο πολιτικής για τα τοπικά μέσα ενημέρωσης στο μέλλον. Αυτό το πλαίσιο πολιτικής πρέπει να αναγνωρίσει ότι οι ζωές μας δεν είναι πλέον δεμένες σε ένα μόνο μέρος. Επιπλέον, πρέπει να είναι τεχνολογικά ουδέτερο. Αυτό είναι κρίσιμο γιατί οι προηγούμενες πολιτικές αφορούσαν μόνο το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Σήμερα, ωστόσο, απευθυνόμαστε σε μια σειρά από πλατφόρμες όπως το Facebook, ιστότοπους και εφαρμογές για να μας παρέχουν τοπικές ειδήσεις και πληροφορίες.