Ο Ντόναλντ Τραμπ υποκίνησε εσκεμμένα τη βία με τη γλώσσα του; δεν πειράζει.

Οι ομιλητές και οι συγγραφείς θα πρέπει να θεωρούνται υπεύθυνοι για τις δημόσιες λέξεις τους είτε η γλώσσα τους είναι κυριολεκτική είτε μεταφορική.

Οι υποστηρικτές του Τραμπ συμμετέχουν σε συγκέντρωση την Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2021 στην Ουάσιγκτον. (AP Photo/Julio Cortez)

Η πολιτική σύγκρουση στην Αμερική, συμπεριλαμβανομένης της δεύτερης δίκης παραπομπής του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, βασίζεται εν μέρει σε μια γλωσσική διάκριση. Πότε ένας ομιλητής ή συγγραφέας εννοεί κάτι «κυριολεκτικά» σε αντίθεση με το «μεταφορικά;»

Εδώ και λίγο καιρό υπερασπιστές του πρώην προέδρου μας παροτρύνουν να λάβουμε σοβαρά υπόψη τα λόγια του, αλλά όχι κυριολεκτικά.

Σε ένα δοκίμιο για αυτό το θέμα από το 2011, υποστήριξα ότι «οι μεταφορές έχουν σημασία».

Δημόσιοι ομιλητές και συγγραφείς —είτε είναι πολιτικοί, εκπαιδευτικοί ή δημοσιογράφοι— θα πρέπει να λογοδοτήσουν για τις μεταφορές τους.

Η μεταφορά, μια μορφή μεταφορικής γλώσσας που συγκρίνει ένα πράγμα με ένα άλλο, μπορεί να είναι ενάρετη ή μοχθηρή. Οι κακές μεταφορές εκφράζουν ψευδείς συγκρίσεις, όπως όταν ο πρώην πρόεδρος Τζορτζ Μπους μίλησε για μια «σταυροφορία» στη Μέση Ανατολή κατά των τρομοκρατών. Προς τιμή του, όταν ειδοποιήθηκε, σταμάτησε να το χρησιμοποιεί.

Χρησιμοποίησε ο Τραμπ γλώσσα σχεδιασμένη για να υποκινήσει τη βία; Η απάντησή μου είναι «ναι» και «όχι».

Θυμάστε όταν ο πρώην πρόεδρος Μπιλ Κλίντον απάντησε σε ερώτηση των εισαγγελέων: «Εξαρτάται από το ποια είναι η έννοια του «είναι»;». Δεν είμαι δικηγόρος ή συνταγματολόγος, αλλά το ερώτημα εάν ο Τραμπ διέπραξε ένα «υψηλό έγκλημα» εξαρτάται, εν μέρει, από το ποια είναι η έννοια του «αγώνα», μια λέξη που ο πρώην πρόεδρος χρησιμοποιούσε ξανά και ξανά για να διαμαρτυρηθεί για το αποτέλεσμα. των εκλογών.

Ποια είναι η «κυριολεκτική» έννοια του «πάλη;»

Εδώ χρειαζόμαστε δύο ορισμούς. Πρώτα για το 'literal', από το American Heritage Dictionary:

Συμφωνία με, συμμόρφωση με ή υποστηρίζοντας την ακριβή ή πρωταρχική σημασία μιας λέξης ή λέξεων.

Τώρα στραφούμε στην κυριολεκτική έννοια του 'αγώνα':

Να επιχειρήσετε να βλάψετε ή να αποκτήσετε εξουσία πάνω σε έναν αντίπαλο με χτυπήματα ή με όπλα.

Καθώς προχωράτε προς τα κάτω στα επίπεδα των ορισμών, η έννοια της μάχης γίνεται λιγότερο κυριολεκτική, όπως όταν θέλουμε να «καταπολεμήσουμε τον καρκίνο» ή «να πολεμήσουμε τον πειρασμό». Δεν προτείνεται βία σε αυτές τις χρήσεις, παρά μόνο έντονη αντίθεση.

Υπό αυτή την έννοια, οι πιο συνηθισμένες χρήσεις της λέξης «μάχη», θα έλεγα, είναι σχήματα λόγου, συγκρίσεις, μεταφορές. Το χρησιμοποιώ με αυτόν τον τρόπο όλη την ώρα: «Πρέπει να παλέψουμε σαν την κόλαση για καλύτερα δημόσια σχολεία».

Επίσης, κάνω κακή χρήση της διάκρισης, ειδικά στους επιρρηματικούς τύπους «κυριολεκτικά» και «μεταφορικά». Όπως και στο, 'Όταν οι Buccaneers κράτησαν τους Chiefs χωρίς touchdown για να κερδίσουν το Super Bowl, το κεφάλι μου κυριολεκτικά εξερράγη'. Εάν συνέβαινε, η γυναίκα μου θα έπρεπε να καλέσει το συνεργείο καθαρισμού.

Μια σημείωση χρήσης στο American Heritage Dictionary με παρηγορεί στο ότι δεν είμαι μόνος:

Για περισσότερα από εκατό χρόνια, οι κριτικοί έχουν παρατηρήσει την ασυνέπεια της χρήσης Κυριολεκτικά με τρόπο που υποδηλώνει το ακριβώς αντίθετο από την πρωταρχική του έννοια «με τρόπο που συμφωνεί με την κυριολεκτική έννοια των λέξεων». Το 1926, για παράδειγμα, ο H.W. Ο Φάουλερ ανέφερε το παράδειγμα «Οι 300.000 Ενωτικοί … θα πεταχτούν κυριολεκτικά στους λύκους». Η πρακτική δεν πηγάζει από αλλαγή της έννοιας του Κυριολεκτικά η ίδια — αν το έκανε, η λέξη θα είχε από καιρό καταλήξει να σημαίνει «εικονικά» ή «μεταφορικά» — αλλά από μια φυσική τάση να χρησιμοποιείται η λέξη ως γενική εντατική σημασία «χωρίς υπερβολή», όπως στο Δεν είχαν κυριολεκτικά καμία βοήθεια από την κυβέρνηση για το έργο , όπου δεν υπάρχει αντίθεση με τη μεταφορική έννοια των λέξεων. Η πιο χαλαρή χρήση της λέξης Κυριολεκτικά συνήθως δεν δημιουργεί προβλήματα, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε ένα ακούσια κωμικό αποτέλεσμα όταν η λέξη χρησιμοποιείται μαζί με μια ιδιωματική έκφραση που έχει την πηγή της σε ένα παγωμένο σχήμα λόγου, όπως στο Πέθανα κυριολεκτικά στα γέλια .

Το PolitiFact έχει παρακολούθησε τη γλώσσα του Τραμπ ενόψει της επίθεσης στο Καπιτώλιο , ρωτώντας αν τα λόγια του υποκίνησαν τη βία. Ξανά και ξανά, σε tweets, σε συγκεντρώσεις και στην ομιλία του πριν από την εξέγερση, ο Τραμπ χρησιμοποιεί το ρήμα «μάχομαι».

Αλλά, είναι αλήθεια, όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει αυτή τη λέξη χωρίς να έχουμε σκοπό τη βία. Μια ισχυρότερη υπόθεση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον του δικηγόρου του προέδρου και του λάτρη της δημοσιότητας Ρούντι Τζουλιάνι, ο οποίος πρότεινε στο πλήθος, «Ας κάνουμε δίκη με μάχη» ως ο μόνος τρόπος για να ανατραπούν τα εκλογικά αποτελέσματα.

Θα εκφράσω μια γνώμη εδώ: ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είχε σκοπό τα λόγια του να οδηγήσουν στη δολοφονική βία στο Καπιτώλιο. Δεν εννοούσε «κυριολεκτικά» ότι οι υποστηρικτές του έπρεπε να πάρουν όπλα και να τα χρησιμοποιήσουν εναντίον της αστυνομίας.

Αλλά εδώ επανέρχομαι στην υπόθεση που έκανα πριν από 10 χρόνια: Πρέπει όλοι να θεωρηθούμε υπεύθυνοι για την κυριολεκτική γλώσσα μας. Πρέπει όμως να λογοδοτήσουμε και για τη μεταφορική μας γλώσσα, τις μεταφορές, τις παρομοιώσεις, τις αναλογίες και άλλα. Και θα πρέπει να λογοδοτήσετε περισσότερο εάν κατέχετε το υψηλότερο αξίωμα στη χώρα.

Εδώ είναι η δική μου μεταφορική γλώσσα: Αυτό το πλήθος των υποστηρικτών του Τραμπ ήταν ένα βαρέλι δυναμίτη. Τα λόγια του προέδρου άναψαν το φιτίλι. Σε μια από τις πιο διάσημες δηλώσεις σχετικά με τις ελευθερίες και τις ευθύνες της Πρώτης Τροποποίησης, ο δικαστής Oliver Wendell Holmes Jr., σε μια αντίθετη γνώμη στην υπόθεση του 1919 Abrams κατά ΗΠΑ, έγραψε: Η πιο αυστηρή προστασία της ελευθερίας του λόγου δεν θα προστάτευε έναν άνθρωπο σε φωνάζοντας ψεύτικα φωτιά σε ένα θέατρο και προκαλώντας πανικό».

Είτε εννοούσε τα λόγια του με κυριολεκτική είτε μεταφορική έννοια, ο Τραμπ μίλησε και οι υποστηρικτές που τον αγαπούσαν και ήθελαν να παραμείνει πρόεδρος ενήργησαν με μίσος και βία. Φέρει την ευθύνη για αυτό, είτε καταδικαστεί είτε όχι. Το εννοώ κυριολεκτικά.